Γιώργος Τσανάκας

Ένας Μασούρας να παλεύει για έντεκα και μια αργή ομάδα που θέλει να ανέβει ταχύτητα…

Σε ένα ματς υψηλών απαιτήσεων, ο Μασούρας πάλευε… σχεδόν μόνος του και αυτό δεν έφτανε για τον Ολυμπιακό, ο οποίος είναι μια πιο αργή ομάδα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Γράφει ο Γ. Τσανάκας.

«Τα πέναλτι είναι και τύχη, τα 120 λεπτά όχι…». Έχουν περάσει λιγότερες από 20 ημέρες όταν έγραφα αυτό το άρθρο, λίγα λεπτά μετά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τον Παναθηναϊκό στους «16» του Κυπέλλου.

Τώρα, ακολούθησε μια εμφάνιση που ήταν ξανά προβληματική και πάλι κόντρα στους «πράσινους». Ο Ολυμπιακός για ένα ακόμη ντέρμπι δεν κατάφερε να πανηγυρίσει. Με μια εικόνα επιεικώς μέτρια, σε ένα παιχνίδι που για 25 λεπτά (10'-35') εμφανίστηκε και μετά… εξαφανίστηκε, φτιάχνοντας ορισμένες καλές φάσεις μέσω ατομικής ποιότητας κάποιων παικτών του. Σε ένα παιχνίδι που ήταν ουσιαστικά η τελευταία του ευκαιρία για να φτιάξει τη σεζόν του και να πάρει ώθηση για την τελική ευθεία, είδε τον αντίπαλό του να μπαίνει με… τσαμπουκά και θράσος στις μονομαχίες, σε αντίθεση με τον ίδιο.

Ο Καρβαλιάλ φάνηκε να έχει πολλά και διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του, αλλά επί της ουσίας ελάχιστα του βγήκαν. Ούτε η χρησιμοποίηση του Ρίτσαρντς, ούτε το γεγονός πως έβγαλε τον Αλεξανδρόπουλο, αλλά ούτε και η εναλλαγή σε 4-4-2 στη διάταξη. Και εξηγούμαστε…

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το ματς με δύο αριστερά μπακ (Ορτέγκα, Ρίτσαρντς) και το τελείωσε με δύο δεξιά (Ροντινέι, Κίνι). Χωρίς να πάρει τίποτα και από τους τέσσερις! Στο ημίχρονο, ο Καρβαλιάλ θέλησε να ρίξει τον Φορτούνη και τον Ελ Κααμπί στο παιχνίδι (πέραν του Κίνι), αποσύροντας τόσο τον Ρίτσαρντς, όσο και τον Αλεξανδρόπουλο. Έχασε, λοιπόν, σε ένταση μέσα στο γήπεδο και σε γρήγορο transition με την αποχώρηση του τελευταίου, με την ομάδα να γίνεται πιο αργή.

Οι Πειραιώτες είδαν στο πρώτο δεκάλεπτο τον Παναθηναϊκό να πατάει καλύτερα, αλλά άρχισαν να ισορροπούν και μάλιστα, να γίνονται καλύτερα μέσα στο γήπεδο. Σε αυτό έπαιξε ρόλο το γεγονός πως ο Μασούρας άρχισε να «δεκαρίζει», ο Τσικίνιο ήταν το 6-8άρι που εξασφάλιζε μια πρώτη σωστή πάσα και τον Αλεξανδρόπουλο να βοηθά στο πρέσινγκ. Οι προϋποθέσεις με τις οποίες ο Ολυμπιακός επιτέθηκε ήταν καλές, οι τελικές, όμως, όχι. Και μετά το 1-0, όπου για ακόμη μια φορά υπήρξε κενό στην καρδιά της άμυνας, το σύνολο του Καρβαλιάλ έχασε την ηρεμία του. Μετά, πάμε στην αλλαγή της διάταξης. Ο Πορτογάλος δεν έχει παίξει ξανά με δύο καθαρά φορ, ενώ ο Ναβάρο με τον Ελ Κααμπί καλά-καλά δεν ξέρουν πώς λένε ο ένας τον άλλον. Αυτό φάνηκε στο χορτάρι, με τους «ερυθρόλευκους» να μην έχουν καλή συνοχή. Και αυτό τελικά να μετουσιώνεται σε… 2-0 για τους γηπεδούχους, με ένα γκολ καρμπόν με το πρώτο.

Όσες ευκαιρίες ήρθαν μετά, δεν έγιναν γκολ. Και το απορημένο βλέμμα του Μασούρα προς τους συμπαίκτες του λίγο πριν το φινάλε, ήρθε να τα πει όλα. Ένα «τι κάνετε» ήθελε να βγει τόσο πολύ από μέσα του, αλλά δεν είχε τα κουράγια να το πει, αφού είχε μοχθήσει και παλέψει όσο κανένας άλλος που φορούσε την ερυθρόλευκη φανέλα…

Το βασικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, απ' όταν χτίστηκε το καλοκαίρι με αρκετές ανορθογραφίες, δεν ήταν η αμυντική του γραμμή, αλλά το γεγονός πως είναι μια αργή ομάδα. Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο απαιτεί ταχύτητα και ένταση, κάτι που έχουν οι αντίπαλοι και διεκδικητές του τίτλου, οι «ερυθρόλευκοι» στερούνται αυτών των στοιχείων. Με τον Μαρτίνεθ και ο τρόπος που προσπαθούσε να παίξει, έχοντας ψηλά την άμυνά του και κάνοντας πολλά κλεψίματα, τιμωρώντας τα λάθη των αντιπάλων, μακιγιαρίστηκε αυτό το γεγονός. Αλλά όσο περνούσε ο καιρός, τόσο έβγαινε προς τα έξω και το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Οι περισσότερες από τις κινήσεις του Ιανουαρίου, έγιναν σε αυτή την κατεύθυνση. Με παίκτες όπως οι Ζέλσον-Καμπράλ, οι Τσικίνιο-Όρτα και ο Βέζο, οι Πειραιώτες προσπαθούν να ανεβάσουν την ταχύτητά τους. Αλλά θέλει χρόνο μέχρι να γίνει αυτό, αφού δεν είναι εύκολο από τη μία ημέρα στην άλλη να μεταμορφωθεί η ομάδα. Ωστόσο, δεν μπορεί και να παρουσιάζεται έτσι σε ένα ντέρμπι κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο. Με χαμηλά μέτρα στο γήπεδο, με το ποδοσφαιρικό θράσος να λείπει, με την αποτελεσματικότητα να λείπει και δύο-τρεις μάξιμουμ παίκτες να προσπαθούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Όπως έκαναν και οι Τσικίνιο, Αλεξανδρόπουλος, άντε και ο Έσε, προσπαθώντας να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μασούρα…




Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x